Postawa Jezusa wobec śmierci

Porfiriusz

Porfiriusz

[Dlaczego powiedział jeśli możliwe, niech Mnie ominie kielich.]

1. W dodatku jest jeszcze inne stwierdzenie pełne niejasności, a nawet głupoty, wypowiedziane przez Jezusa do Jego uczniów. Mówi On: nie obawiajcie się tych, którzy zabijają ciało, a sam będąc w agonii oraz oczekując na własną śmierć modli się, aby cierpienia mogły {Go} ominąć i powiada do swoich przyjaciół: czuwajcie, módlcie się, aby pokusa {nas} ominęła.

2. Takie powiedzenia nie przystoją nie tylko Synowi Bożemu, ale nawet mądremu człowiekowi, który oczekuje śmierci.

III Logos 53

l. Dlaczego Chrystus nie powiedział niczego godnego mądrego i boskiego człowieka, kiedy został doprowadzony do Arcykapłana i do namiestnika rzymskiego? Mógł przecież pouczyć swego sędziego, jak i obecnych tam ludzi, jak stać się lepszymi ludźmi. Dlaczego raczej pozwolił na biczowanie, oplucie i ukoronowanie cierniami? Dlaczego nie postąpił tak jak Apoloniusz, który odważnie odpowiedział cesarzowi Domicjanowi, następnie zniknął z pałacu, a wkrótce był widziany przez wielu w mieście Dikajarchia, teraz zwanym Puteoli?

2. Nawet jeśli cierpienie Chrystusa miało miejsce zgodnie z Bożym planem, nawet jeśli miał On cierpieć karę - to przynajmniej mógłby on przyjąć cierpienie z odwagą i wypowiedzieć do Piłata i sędziów słowa mocy i mądrości zamiast dać zrobić z siebie pośmiewisko niczym uliczny prostak.

III Logos 52

Celsus

Czy Jezus dokonał jakiegoś wspaniałego dzieła, dzieła godnego Boga? Czy dumnie potraktował ludzi, czy drwił i kpił ze swej męki? Sędzia, który skazał Jezusa nie poniósł nawet takiej kary jak Penteusz — dotknięty szaleństwem i rozszarpany na kawałki. [Nic podobnego nie spotkało również tych, co szydzili z niego, zarzucili nań płaszcz szkarłatny, na głowę włożyli Mu wieniec z cierni, a do ręki dali trzcinę]. Jeśli nie uczynił tego wówczas, to dlaczego przynajmniej teraz nie objawia swej boskiej potęgi, nie uwalnia się od takiej hańby i nie wymierza sprawiedliwości tym, którzy poważyli się postąpić zuchwale wobec niego i wobec Ojca? Cóż on mówi, gdy jego ciało zawisło na krzyżu? Czy jego krew jest taka, jaką mają szczęśliwi bogowie? Rzucił się chciwie na żółć i ocet nie umiejąc zapanować nad pragnieniem, które pierwszy lepszy człowiek często znosi cierpliwie.

z: Celsus, Prawdziwe słowo, cz.2

You voted 1. Total votes: 653