l. Znane jest inne powiedzenie Nauczyciela, który mówi: jeśli nie będziecie spożywali mojego ciała i pili mojej krwi, nie będziecie mieli życia w sobie. To stwierdzenie jest nie tylko potworne i obrzydliwe, lecz przekracza ono wszelką obrzydliwość i jest szczytem potworności, gdyż mówi o spożywaniu ludzkiego ciała i piciu krwi członka rodzinnej wspólnoty, a dzięki temu daje życie wieczne! Powiedz mi: jeśli tak właśnie postąpisz, czyż nie wprowadzasz barbarzyństwa do ludzkiego sposobu życia? Jakie inne rytuały jeszcze bardziej bezbożne niż ten chcecie wprowadzić?

2. Żadne tradycje nie mogą potwierdzać nie tylko takiego rytuału, ale i samego pojawienia się gdziekolwiek tej nowej i dziwacznej bezbożności. Nawet pojawienie się Erynii nigdy nie zwiastowało takich praktyk wśród tych, którzy wiedli dziwaczne życie. Sami Potideanie nie zniżyliby się do takiego postępowania, chyba żeby umierali z głodu. A tylko uczta Tyestesa miała taki charakter z powodu zemsty jego brata. Również nie dobrowolnie Tereus, Trak, spożywał posiłek takiego rodzaju. Dalej: Harpagus został oszukany przez Astyagesa, tak że zjadł ciało swojego ukochanego syna, ale również wbrew swojej woli. Jednakże wszyscy ci ludzie postąpili nie dobrowolnie w tak ohydny sposób.

3. Nikt zresztą, żyjąc w czasie pokoju, nie przyrządził takiego posiłku. Nikt nie otrzymał od swojego nauczyciela, tak obrzydliwego nakazu. Jeśli wspomnimy praktyki Scytów z ksiąg historycznych lub zagłębimy się w zwyczaje Makrobczyków Etiopian, lub też jeśli ośmielisz się na przemierzanie mórz i lądów rozrzuconych po całej ziemi, to z pewnością znajdziesz ludzi, którzy żywią się korzeniami, gadami czy myszami, lecz powstrzymują się. od jedzenia ludzkiego mięsa.

4. Zatem co znaczy owo powiedzenie? Jeśli nawet zawiera ono jakąś alegorię, jakieś tajemne pouczenie, to mimo wszystko woń wydobywająca się z tych słów przenika -jak sobie wyobrażam - dusze słuchaczy i staje się nie do zniesienia niczym wstrętny odór. Owa woń zupełnie zatraca znaczenie prawd ukrytych w słowach i prowadzi do zawrotu głowy wywołanego takim nauczaniem. Nawet natura istot pozbawionych rozumu, jak i tych, którzy ujrzeliby nielitościwy głód, będący nie do zniesienia, nigdy nie pozwoliłaby na taki uczynek. Nigdy pies nie je drugiego psa ani żadne zwierzę nie pożera innego zwierzęcia tego samego gatunku.

5. Chociaż bowiem różni nauczyciele tworzyli dziwaczne opowieści, to jednak żaden nauczyciel nie ogłosił bardziej niesamowitej tragedii niż ta. Żaden historyk, filozof, nikt z byłych barbarzyńców i Greków. Rozważcie, co chcecie rozpocząć {tą opowieścią} wbrew zdrowemu rozsądkowi, przekonując siebie samych tą historią; rozważcie, jakie plagi napotkają nie tylko wioski, ale i miasta.

6. Dlatego też wydaje mi się, że ani Marek, ani Łukasz, ani nawet Mateusz nie zapisali tego stwierdzenia, ponieważ nie uznali go za współbrzmiące z resztą wypowiedzi, a raczej dziwaczne i odmienne, jak i daleko odbiegające od kultury życia. Trudno nawet, abyś ty sam odnosił jakąkolwiek przyjemność, czytając taką wypowiedź. Jeszcze gorzej się czuje każdy, kto miał okazję uzyskać wykształcenie w sztukach wyzwolonych!