Bibliografia książek o Julianie

Zaratustra

Na początek zdecydowanie polecam książkę Aleksandra Krawczuka Julian Apostata, choć najlepiej ją czytać jako podsumowanie trylogii o rodzinie Konstantyna zebranej w ramach tomu Rzym, Kościół, cesarze (w wydaniach rozłącznych wchodzą w jej skład jeszcze Konstantyn Wielki i Ród Konstantyna. Książkę tę czyta się jednym tchem, przystępna jak powieść, jednocześnie zawierająca liczne przytoczenia (często w formie uprzystępniających parafraz) tekstów źródłowych.

Szymon Olszaniec Julian Apostata jako reformator religijny monografia naukowa ukazująca na podstawie dekretów, listów i nie tylko zakres i kierunki reform jakim poddał (czy zamierzał poddać) Julian organizację religii helleńskiej. Pokazuje, że umiał uczyć się nawet od śmiertelnych wrogów.

Bielas Lucjan, ks. Apostazja Cesarza Juliana w świadectwach antycznych pisarzy i w nowożytnej historiografii. Książka cokolwiek niezwykła, napisana przez księdza, który na tyle poznał Juliana, że zapałał do niego autentyczną sympatią. Jednocześnie książka z tezą: autor dowodzi, że Juliana nie można uznać za apostatę, gdyż nigdy nie poznał naprawdę chrześcijaństwa. Niestety głównym dowodem na to jest dla autora fakt, że przeszedł na hellenizm (oczywiście nikt, kto naprawdę poznał Jezusa nie mógłby go potem odtrącić ;-) ). Tym niemniej oparta na źródłach, cenna praca w biblioteczce julianofila.

Tomasz Szeląg Kampanie galijskie Juliana Apostaty Argentoratum 359. Aspekty militarno-polityczne kariery Juliana

Powieści poświęcona Julianowi

Gore Vidal, Julian - zdecydowanie polecam. Powieść wzorowana w stylu na Gravsa powieściach o Klaudiuszu, jednak czyta się chyba nawet lepiej. Historycznie wydaje się dość rzetelna.

Dymitr Mereżkowski, Julian Apostata. Autor jest raczej filozofem niż historykiem stąd więcej w powieści filozofii niż autentycznej historii (kto już zna życie Juliana ten dostrzeże wszelkie skróty i przeinaczenia, innym jako źródło do poznania osoby cesarza nie polecam). Filozofia ta zaś to karkołomna nieco próba godzenia chrześcijaństwa i nietzscheanizmu - ten ostatni dodaje tu cennych smaczków. Nieco ciężkawa i posępna (jak to literatura rosyjska) ale literacko wybitna.

Źródła w języku polskim

Najcenniejsze dla nas dzieło - Przeciw galilejczykom zachowało się jedynie w skrawkach - w dziełach jego wrogów fragmenty

Dostępne są także Listy (w pliku pdf listy, a także w serwisie scribd). Wybrane listy również w serwisie pantheion.pl:

i inne

Satyryczny traktat Mispogon albo Nieprzyjaciel brody skierowany do Antiocheńczyków - dostępne w pliku pdf mispogon i w naszym serwisie Mispogon, czyli nieprzyjacie brody

Najpełniejszą i najbardziej bezstronną relację z życia Juliana mamy dzięki dziełu Ammianusa Marcellinusa, Dzieje rzymskie, t. I. (fragment).

Dostępne są Mowy przyjaciela i nauczyciela cesarza Libaniusza (mowa pogrzebowa na cześć Juliana dostępna jest w pliku pdf tutaj, jedna z nich w u nas: Mowa pogrzebowa na cześć Juliana), te z kolei w tonie panegiryków więc dobrze się czyta jako odtrutkę na kolejne pozycje:

Grzegorz z Nazjanzu, dawny kolega ze studiów Juliana napisał po jego śmierci kilka nienawistnych inwektyw na jego temat z czego dwie jako Mowy IV i V zostały przełożone na polski. Inwektywa druga dostępna jest w serwisie pantheion.pl

You voted 3. Total votes: 3084