Antyk kontra chrystianizm

JULIAN DO LIBANIOSA, SOFISTY I KWESTORA

JULIANA APOSTATY LIST DO RADY I LUDU ATEŃSKIEGO

W stosunku do wszystkich Galilejczyków zająłem stanowisko tak ła­godne i ludzkie, że żaden z nich nie doznaje gwałtu, nie jest wbrew swej woli do świątyni wleczony ani w inny sposób podobny krzywdzony. Mi­mo to jednak Galilejczycy kościoła ariańskiego przez bogactwo zepsuci podnieśli rękę na uczniów Walentyna i w Edessie odważyli się na takie czyny, jakie w żadnym grodzie praworządnym zdarzyć się nie mogą.

Konieczne jest dla nas, gdyśmy gruntownie obmyślili to, czemu teraz udzielić chcemy mocy prawa, odnowić znany stary zwyczaj, który mając na myśli dawni ludzie i ustawy dali nam dobre, i zrozumieli całą odległość dzielącą życie i śmierć, i przydzielili każdej z tych dziedzin uprawę odręb­nych czynności, gdyż, zdaniem ich, śmierć jest nieprzerwanym spoczyn­kiem — to właśnie jest ów opiewany przez poetów „spiżowy sen” — ży­cie zaś, przeciwnie, wiele rzeczy bolesnych, wiele przyjemnych zawiera, a więc to poczucie lepsze, to wręcz odmienne.